Οι Δράσεις της Βερβερίνης στην αρτηριοσκλήρυνση

Τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζονται ιδιαίτερα αξιοσημείωτα ερευνητικά δεδομένα για  τις ιδιότητες της Βερβερίνης στην αναστολή της αρτηριοσκλήρυνσης. Της σοβαρής δηλαδή βλάβης στο καρδιαγγειακό σύστημα με επικίνδυνες ακόμα και για τη ζωή επιπτώσεις, που προκύπτει από χρόνιες φθορές στα αγγεία. 

Αρτηριοσκλήρυνση: Τι είναι και τι φταίει για την εκδήλωσή της;

Η αρτηριοσκλήρυνση είναι μια διαταραχή του τοιχώματος των αρτηριών. Συγκεκριμένα αναφέρεται στην απώλεια ελαστικότητας του ενδοθηλίου, του εσωτερικού της αρτηρίας, η οποία σκληραίνει. Αυτό οφείλεται στη δημιουργία της λεγόμενης αθηρωματικής πλάκας, ενός σχηματισμού από διάφορες βλαβερές ουσίες και κύτταρα που αλλοιώνουν τη φυσιολογική μορφή του αρτηριακού τοιχώματος.

Ανάμεσα στους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στο σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας είναι: αυξημένη LDL χοληστερόλη,  αυξημένα τριγλυκερίδια (δυσλιπιδαιμία), αυξημένο “ζάχαρο” (διαβήτης) και κάπνισμα. 

Επιπλέον, η ουσία TMAO (τριμεθυλαμίνη-Ν-οξείδιο) είναι ένας πιο πρόσφατα αναγνωρισμένος παράγοντας κινδύνου αρτηριοσκλήρυνσης. Πρόκειται για μια ουσία που παράγεται από τον οργανισμό από τη μετατροπή (μεταβολισμό) της χολίνης και της καρνιτίνης. Αυτές βρίσκονται στο κόκκινο κρέας, στα πουλερικά, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Κοινή συνισταμένη σε όλα τα παραπάνω για τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας στις αρτηρίες είναι το οξειδωτικό στρες που προκαλούν. Μια βλαβερή κατάσταση που μακροπρόθεσμα οδηγεί σε ήπια αλλά χρόνια φλεγμονή στο τοίχωμα της αρτηρίας.

Βερβερίνη: Μια φυσική ουσία ενάντια στους παράγοντες αρτηριοσκλήρυνσης

Η Βερβερίνη, είναι μια φυσική ουσία που υπάρχει σε υψηλή περιεκτικότητα στο φυτό Berberis. Ας γνωρίσουμε πώς μπορεί να βοηθήσει ενάντια στην αθηρωμάτωση, σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες ^(1-7).

Δράσεις ενάντια στη δυσλιπιδαιμία

Η Βερβερίνη όπως φαίνεται από τις κλινικές μελέτες συμβάλλει με πολύπλευρο τρόπο στη μείωση της ολικής και LDL χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων. (2-7))

Δράσεις ενάντια στο διαβήτη

Ευρέως μελετημένη είναι η Βερβερίνη και για τις αντιδιαβητικές της ιδιότητες. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι συμβάλλει στη μείωση του “ζαχάρου” , τη βελτίωση δηλαδή των τιμών αίματος της γλυκόζης στο αίμα.

Δράσεις ενάντια στην υπέρταση

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η Βερβερίνη συμβάλλει και στη μείωση της αυξημένης αρτηριακής πίεσης, καθώς επιδρά ενάντια στο οξειδωτικό στρες, τη σύσπαση των λείων μυϊκών κυττάρων του αρτηριακού τοιχώματος (VSMC) και προάγει τη χαλάρωση των αγγείων. 

Μείωση του ΤΜΑΟ

Η φυσική ουσία από το φυτό Berberis φαίνεται να βοηθάει και στη σημαντική μείωση της ουσίας ΤΜΑΟ, κυρίως μέσω της επίδρασης στο εντερικό μικροβίωμα. 

Η Βερβερίνη ενάντια στην ίδια την  αρτηριοσκλήρυνση

Όπως αντιλαμβάνεται κάποιος από τα παραπάνω, η Βερβερίνη δρα ενάντια σε πολλούς βασικούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν μακροχρόνια στη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας. 

Είναι όμως ιδιαίτερα αξιοσημείωτο ότι η Βερβερίνη παρουσιάζει και αντιθηρωματικές ιδιότητες. Δρα δηλαδή και ενάντια στην ίδια την αθηρωματική πλάκα και την αρτηριοσκλήρυνση. 

Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα αυτό αποδίδεται στις έντονες αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές της στο ενδοθηλιακό τοίχωμα. Επιπλέον,  φαίνεται να επιδρά στη μείωση μετακίνησης  των ενδοθηλιακών κυττάρων VSCM και των κυττάρων του ανοσοποιητικού (μακροφάγα-αφροκύτταρα), τα οποία συμμετέχουν στη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας.

Κλινική μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ασθενείς με αθηρωμάτωση στην καρωτίδα αρτηρία έδειξε ότι η Βερβερίνη ήταν ικανή να συμβάλλει ακόμα και στην (-3.2%) μείωση της αθηρωματικής πλάκας,  στη σημαντική βελτίωση της δυσλιπιδαιμίας, του μεταβολισμού της γλυκόζης και τη μείωση του ΤΜΑΟ ⁽⁸⁾. 

Zeta Colest με Βερβερίνη: Είναι στη φύση της καρδιά μας

Το Zeta Colest είναι ένα συμπλήρωμα διατροφής με εκχύλισμα Berberis, υψηλής περιεκτικότητας σε Βερβερίνη. Επιπλέον, περιέχει Μαγιά κόκκινου Ρυζιού, Γαϊδουράγκαθο, και Guggul. Εκχυλίσματα που με βάση τις επιστημονικές μελέτες συμβάλλουν και αυτά πολύπλευρα στο λιπιδαιμικό προφίλ, και κατ’επέκταση στη λειτουργία των αγγείων.

Πηγές

1. Imenshahidi M, Hosseinzadeh H. Berberine and barberry (Berberis vulgaris): A clinical review. Phytother Res. 2019 Mar;33(3):504-523. doi: 10.1002/ptr.6252.
2. Wang Y, Zidichouski JA. Update on the Benefits and Mechanisms of Action of the Bioactive Vegetal Alkaloid Berberine on Lipid Metabolism and Homeostasis. Cholesterol. 2018 Jul 2;2018:7173920. doi: 10.1155/2018/7173920. 
3. Lan J, Zhao Y, Dong F, Yan Z, Zheng W, Fan J, Sun G. Meta-analysis of the effect and safety of berberine in the treatment of type 2 diabetes mellitus, hyperlipemia and hypertension. J Ethnopharmacol. 2015 Feb 23;161:69-81. doi: 10.1016/j.jep.2014.09.049.
4. Fogacci F, Grassi D, Rizzo M, Cicero AFG. Metabolic effect of berberine-silymarin association: A meta-analysis of randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trials. Phytother Res. 2019 Apr;33(4):862-870. doi: 10.1002/ptr.6282. 
5. Cai Y, Yang Q, Yu Y, Yang F, Bai R, Fan X. Efficacy and underlying mechanisms of berberine against lipid metabolic diseases: a review. Front Pharmacol. 2023 Nov 15;14:1283784. doi: 10.3389/fphar.2023.1283784.
6. Feng X, Sureda A, Jafari S, Memariani Z, Tewari D, Annunziata G, Barrea L, Hassan STS, Šmejkal K, Malaník M, Sychrová A, Barreca D, Ziberna L, Mahomoodally MF, Zengin G, Xu S, Nabavi SM, Shen AZ. Berberine in Cardiovascular and Metabolic Diseases: From Mechanisms to Therapeutics. Theranostics. 2019 Mar 16;9(7):1923-1951. doi: 10.7150/thno.30787. 
7. Ye Y, Liu X, Wu N, Han Y, Wang J, Yu Y, Chen Q. Efficacy and Safety of Berberine Alone for Several Metabolic Disorders: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials. Front Pharmacol. 2021 Apr 26;12:653887. doi: 10.3389/fphar.2021.653887. 
8. Ma SR, Tong Q, Lin Y, Pan LB, Fu J, Peng R, Zhang XF, Zhao ZX, Li Y, Yu JB, Cong L, Han P, Zhang ZW, Yu H, Wang Y, Jiang JD. Berberine treats atherosclerosis via a vitamine-like effect down-regulating Choline-TMA-TMAO production pathway in gut microbiota. Signal Transduct Target Ther. 2022 Jul 7;7(1):207. doi: 10.1038/s41392-022-01027-6.