Glicoper σε Διαβήτη και Απώλεια Βάρους: Φυσική Μείωση Απορρόφησης των Υδατανθράκων
Οι υδατάνθρακες της τροφής, και πιο συγκεκριμένα η γλυκόζη που προκύπτει από την πέψη τους, είναι η κύρια πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Διακρίνονται σε απλούς, αποτελούμενοι από μία ή δύο ομάδες σακχάρων, (π.χ. γλυκόζη, λακτόζη), και σύνθετους που αποτελούνται από μεγαλύτερες αλυσίδες σακχάρων (π.χ. αμυλούχες τροφές και φυτικές ίνες, όπως δημητριακά και όσπρια).
Σε περιπτώσεις Διαβήτη, αλλά και επιθυμητής απώλειας βάρους, είναι σημαντικό να προσέχουμε την ποσότητα αλλά και το είδος των υδατανθράκων που καταναλώνουμε. Κι αυτό γιατί οι απλοί διασπώνται γρηγορότερα από τον οργανισμό, οδηγώντας πιο εύκολα σε υπεργλυκαιμία με αρνητικές συνέπειες στον μεταβολισμό, τη διαχείριση του Διαβήτη και τον έλεγχο του βάρους. Αντίθετα οι σύνθετοι, και ειδικά όταν είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες, (π.χ. ολικής άλεσης δημητριακά) διασπώνται πιο αργά και η γλυκόζη αυξάνεται πιο ομαλά στο αίμα, προσφέροντας καλύτερο κορεσμό και έλεγχο της όρεξης.
To Glicoper αποτελεί τον ιδανικό και φυσικό σύμμαχο στη διαχείριση του Διαβήτη (τύπου 1 και 2) και τον έλεγχο του βάρους.
Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό συμπλήρωμα διατροφής, που χάρη στην πατενταρισμένη μορφή εκχυλίσματος Morus alba που περιέχει, επιτυγχάνει τη μείωση έως και 40% της πέψης των υδατανθράκων και επομένως της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να συμβάλλει και στην απώλεια βάρους.(6-7)
Το Πρόβλημα του Διαβήτη και η Σχέση με το Σωματικό Βάρος
Ο Διαβήτης αποτελεί από τις συχνότερες μεταβολικές διαταραχές, που χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Αυτά ορίζονται ως γλυκόζη αίματος >126 mg/dL μετά από 8 ώρες νηστείας, ή επίπεδα γλυκόζης >200 mg/d 2 ώρες μετά την κατανάλωση γεύματος.
Υπάρχουν δύο τύποι Διαβήτη, ανάλογα με τον λόγο που προκαλεί την υπεργλυκαιμία. Ο Τύπος 1, που χαρακτηρίζεται και ως αυτοάνοση πάθηση, όπου καταστρέφονται τα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που ενεργοποιεί την πρόσληψη γλυκόζης από τα κύτταρα με σκοπό να τη χρησιμοποιήσουν για την παραγωγή ενέργειας. Στο Διαβήτη τύπου 1 η ανεπάρκεια ινσουλίνης, οδηγεί σε πολύ μειωμένη πρόσληψη γλυκόζης από τα κύτταρα με αποτέλεσμα αυτή να κυκλοφορεί σε μεγαλύτερες του φυσιολογικού ποσότητες στην κυκλοφορία του αίματος. Πρόκειται για μια πάθηση που εκδηλώνεται συνήθως από την παιδική ή εφηβική ηλικία καθώς η γενετική προδιάθεση παίζει ισχυρό ρόλο.
Από την άλλη ο Διαβήτης τύπου 2, είναι μια διαταραχή που οφείλεται στη λεγόμενη ινσουλινο-αντίσταση. Σε αυτή την περίπτωση, τα κύτταρα χάνουν την ευαισθησία απόκρισης στα σήματα της ινσουλίνης να προσλάβουν γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματος. Αποτελεί το 90% των περιπτώσεων Διαβήτη, με τον τρόπο ζωής να ενοχοποιείται κατά κύριο λόγο στην εκδήλωση της διαταραχής. Υπολογίζεται περίπου 1 στους 10 σε παγκόσμιο επίπεδο παρουσιάζει Διαβήτη Τύπου 2, με αυξανόμενες τάσεις στα επόμενα χρόνια.
Ο Διαβήτης είναι ένα εξαιρετικά συχνό πρόβλημα που σχετίζεται με σημαντικούς κινδύνους υγείας σε διάφορα οργανικά συστήματα (καρδιαγγειακό, νεφρά, νευρικό σύστημα, κ.α.). Για αυτό είναι κρίσιμης σημασίας η έγκαιρη πρόληψη και διαχείριση.
Ιδιαίτερα όσον αφορά στην πρόληψη, αυτή αποκτά ακόμα περισσότερη αξία στην περίπτωση του προ-διαβήτη: το στάδιο δηλαδή που έχει ξεκινήσει η σταδιακή απορρύθμιση του μεταβολισμού της γλυκόζης, και το οποίο χαρακτηρίζεται από τιμές γλυκόζης νηστείας: 100-125 mg/dL , και μεταγευματικής γλυκόζης (2 ώρες μετά από το γεύμα): 140-199 mg/d
Καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της υπεργλυκαιμίας, παίζει η υιοθέτηση της κατάλληλης διατροφής καθώς και η τακτική φυσική άσκηση. Όπως δείχνουν οι επιστημονικές μελέτες, αυτά τα μέτρα μπορούν να συμβάλλουν όχι μόνο στην καλύτερη ρύθμιση της γλυκόζης, αλλά και της δυσλιπιδαιμίας και τον έλεγχο του σωματικού βάρους, προβλήματα που συνοδεύουν συχνά την εκδήλωση Διαβήτη.
Ιδιαίτερα όσον αφορά στο σωματικό βάρος, υπάρχει μια στενή συσχέτιση μεταξύ Διαβήτη και Παχυσαρκίας. Ο Διαβήτης με την περίσσεια γλυκόζης στο αίμα και το ταυτόχρονο έλλειμμα γλυκόζης μέσα στα κύτταρα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές διαταραχές στο γενικότερο μεταβολισμό, τη συσσώρευση λίπους και το αίσθημα κορεσμού/πείνας. Αντίστοιχα, η περίσσεια πρόσληψη θερμίδων που έχουμε στη Παχυσαρκία μπορεί σταδιακά να προκαλέσει διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης και την εμφάνιση Διαβήτη.
Σχετικά με τη διατροφή, οι υδατάνθρακες αν και κύρια πηγή ενέργειας, μπορούν να επιβαρύνουν σημαντικά, ανάλογα με την ποσότητα λήψης και το είδος τους, το μεταβολισμό της γλυκόζης, και κατ’επέκταση την πρόσληψη βάρους. Για αυτό και οι ειδικοί, ανεξάρτητα με το γενικότερο μοντέλο διατροφής, συνιστούν την κατανάλωση υδατανθράκων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη: π.χ. Ολικής άλεσης δημητριακά, όσπρια, ξηρούς καρπούς. Ο λόγος είναι ότι ο οργανισμός χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τους πέψει, με αποτέλεσμα να μην ανεβάζουν τόσο απότομα και σε υψηλά επίπεδα τη γλυκόζη, σε σχέση με τους υδατάνθρακες που είναι υψηλής περιεκτικότητας για παράδειγμα σε άμυλο ή/και ζάχαρη.(1-4)
Glicoper: Μείωση της Πέψης των Υδατανθράκων και της Υπεργλυκαιμίας
Το Glicoper, ένα πρωτοποριακό διατροφικό συμπλήρωμα, συμβάλλει με αποτελεσματικό και ασφαλές τρόπο στη μείωση της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας. Περιέχει υγρό εκχύλισμα φύλλων Morus alba (Λευκής Μουριάς) που έχει μελετηθεί εκτενώς για τις ευεργετικές αντιδιαβητικές της δράσεις.
Οι ιδιότητες του Morus alba ενάντια στο Διαβήτη αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην περιεκτικότητά του στην ουσία 1-δεοξυνοζιριμυκίνη (DNJ). Πρόκειται για ένα αμινο-σάκχαρο που δεσμεύει τις α-γλυκοσιδάσες, τα κατ’εξοχήν υπεύθυνα ένζυμα για τον μεταβολισμό του αμύλου και των σακχάρων της τροφής σε γλυκόζη. Με αυτόν τον τρόπο σημαντικό ποσοστό των υδατανθράκων της τροφής διαφεύγει της πέψης και έτσι δεν απορροφάται η γλυκόζη που θα προέκυπτε από τον μεταβολισμό τους. Ουσιαστικά, αυτό συνεπάγεται και την σημαντική μείωση (όπως οι πατάτες και το λευκό ψωμί) που διαφορετικά θα προκαλούσαν αυξημένα – και μη επιθυμητά- επίπεδα γλυκόζης μετά την κατανάλωσή τους.)
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Glicoper περιέχει την πατενταρισμένη μορφή Morus alba, Reducose®,περιεκτικότητας 5% σε DNJ, που είναι σημαντικά υψηλότερη του συνηθισμένου.(5-7) Η αποτελεσματικότητα του στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης μετά την κατανάλωση γεύματος (είτε βασισμένα σε υδατάνθρακες είτε ανάμεικτα) έχει αποδειχθεί και σε κλινικές μελέτες.(8-10)
Glicoper: Μείωση της Μεταγευματικής Γλυκόζης σε Διαβήτη και Απώλεια Βάρους
Η υψηλή κατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων, για παράδειγμα εκείνων που περιέχουν ζάχαρη ή/και άμυλο, σχετίζεται τόσο με τον Διαβήτη αλλά και την Παχυσαρκία. Ο λόγος είναι η υπεργλυκαιμία που προκαλούν, με αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Το Glicoper με το πατενταρισμένο εκχύλισμα Morus alba που περιέχει μπορεί αποδεδειγμένα να συμβάλλει στη μείωση της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας, μειώνοντας δραστικά (ακόμα και κατά 40%) την απορρόφηση της γλυκόζης από τους υδατάνθρακες. Έτσι μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του προδιαβήτη και του Διαβήτη (τύπου 1 και 2). Επίσης, το Glicoper χάρη στην μειωμένη πέψη των υδατανθράκων της διατροφήςμπορεί να συμβάλλει και στον έλεγχο και την απώλεια βάρους.
Πηγές
- Forouhi NG. Embracing complexity: making sense of diet, nutrition, obesity and type 2 diabetes. Diabetologia. 2023 May;66(5):786-799. doi: 10.1007/s00125-023-05873-z.
- Zafar MI, Mills KE, Zheng J, Regmi A, Hu SQ, Gou L, Chen LL. Low-glycemic index diets as an intervention for diabetes: a systematic review and meta-analysis. Am J Clin Nutr. 2019 Oct 1;110(4):891-902. doi: 10.1093/ajcn/nqz149.
- Saeedi P, Petersohn I, Salpea P, Malanda B, Karuranga S, Unwin N, Colagiuri S, Guariguata L, Motala AA, Ogurtsova K, Shaw JE, Bright D, Williams R; IDF Diabetes Atlas Committee. Global and regional diabetes prevalence estimates for 2019 and projections for 2030 and 2045: Results from the International Diabetes Federation Diabetes Atlas, 9thedition. Diabetes Res Clin Pract. 2019 Nov;157:107843. doi: 10.1016/j.diabres.2019.107843.
- Malone JI, Hansen BC. Does obesity cause type 2 diabetes mellitus (T2DM)? Or is it the opposite? Pediatr Diabetes. 2019 Feb;20(1):5-9. doi: 10.1111/pedi.12787.
- Chen S, Xi M, Gao F, Li M, Dong T, Geng Z, Liu C, Huang F, Wang J, Li X, Wei P, Miao F. Evaluation of mulberry leaves’ hypoglycemic properties and hypoglycemic mechanisms. Front Pharmacol. 2023 Apr 6;14:1045309. doi: 10.3389/fphar.2023.1045309.
- Mahboubi M. Morus alba (mulberry), a natural potent compound in management of obesity. Pharmacol Res. 2019 Aug;146:104341. doi: 10.1016/j.phrs.2019.104341.
- Marx TK, Glávits R, Endres JR, Palmer PA, Clewell AE, Murbach TS, Hirka G, Pasics I. A 28-Day Repeated Dose Toxicological Study of an Aqueous Extract of Morus Alba L. Int J Toxicol. 2016 Nov;35(6):683-691. doi: 10.1177/1091581816670597.
- Lown M, Fuller R, Lightowler H, Fraser A, Gallagher A, Stuart B, Byrne C, Lewith G. Mulberry-extract improves glucose tolerance and decreases insulin concentrations in normoglycaemic adults: Results of a randomised double-blind placebo-controlled study. PLoS One. 2017 Feb 22;12(2):e0172239. doi: 10.1371/journal.pone.0172239.
- Thondre PS, Lightowler H, Ahlstrom L, Gallagher A. Mulberry leaf extract improves glycaemic response and insulaemic response to sucrose in healthy subjects: results of a randomized, double blind, placebo-controlled study.Nutr Metab (Lond). 2021 Apr 15;18(1):41. doi: 10.1186/s12986-021-00571-2.
- Gheldof N, Francey C, Rytz A, Egli L, Delodder F, Bovetto L, Piccardi N, Darimont C. Effect of Different Nutritional Supplements on Glucose Response of Complete Meals in Two Crossover Studies. Nutrients. 2022 Jun 28;14(13):2674. doi: 10.3390/nu14132674.