Η Γλυκόριζα και οι Ευεργετικές της Ιδιότητες στην Υγεία μας

Η Γλυκόριζα είναι η ρίζα του Glycyrrhiza glabra, ενός μικρού, ποώδες φυτού  που ευδοκιμεί σε χώρες της Μεσογείου και της Ασίας. Ενδεχομένως στην Ελλάδα να είμαστε εξοικειωμένοι με τις χρήσεις της Γλυκόριζας σε διάφορα θέματα υγείας. Ήδη από τα αρχαία χρόνια, έχουμε καταγραφές από τους πατέρες της βοτανολογίας και φαρμακογνωσίας, Θεόφραστο και Διοσκουρίδη αντίστοιχα, για τις θεραπευτικές δράσεις της. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται σε γαστρεντερικά έλκη, λοιμώξεις του αναπνευστικού, φαρυγγίτιδα, κ.α.

Οι σύγχρονες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν όχι μόνο τις ωφέλιμες δράσεις της γλυκόριζας στην υγεία, αλλά αποκαλύπτουν και τις φαρμακολογικές ιδιότητες στις οποίες οφείλει αυτές τις δράσεις. Μεταξύ των ποικίλων αυτών ιδιοτήτων, ξεχωρίζουμε ορισμένες από τις πλέον χαρακτηριστικές: αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές.

Περιέχει πολυάριθμες δραστικές ουσίες, μεταξύ των οποίων η γλυκυριζίνη, το γλυκυρρητινικό οξύ, οι γλαμπριδίνη και η γλαμπρίνη.^(1,2,3)

Η Γλυκόριζα σε Θέματα Υγείας

Χάρη στις φαρμακολογικές της ιδιότητες, η Γλυκόριζα (ή τα συστατικά της) μπορεί να φανεί χρήσιμη σε διάφορα θέματα υγείας. Για αυτό το λόγο είναι διαδεδομένη η χρήση εκχυλισμάτων της σε διατροφικά συμπληρώματα αλλά και σε δερματολογικά προϊόντα.

Ας γνωρίσουμε περισσότερα για τις πιο χαρακτηριστικές ωφέλιμες δράσεις αυτών των φυτικών συστατικών.

Βήχας – Πονόλαιμος- Λοιμώξεις Ανώτερου Αναπνευστικού 

Μακραίωνη είναι η χρήση της Γλυκόριζας ως αντιβηχικό, σε θέματα ερεθισμένου λαιμού και γενικότερα λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού. Μάλιστα, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός φαρμάκων, με βάση αυτή την παραδοσιακή της χρήση, την αναγνωρίζει για τη συμβολή της στην αντιμετώπιση του βήχα που σχετίζεται με το κρυολόγημα. Από τις επιστημονικές μελέτες προκύπτει ότι έχει αποχρεμπτική δράση στον παραγωγικό βήχα, επιταχύνοντας την έκκριση της βρογχικής βλέννας. Επίσης, με την ευεργετική αντιφλεγμονώδη επίδραση στο βλεννογόνο του αναπνευστικού, φαίνεται να είναι ωφέλιμη και σε περιπτώσεις ερεθισμένου λαιμού.^(1,4,5)

Οι ολιστικές δράσεις της γλυκόριζας και των άλλων φυσικών συστατικών του Golaprop, μπορούν να μας βοηθήσουν στη διαχείριση του βήχα και του ερεθισμένου λαιμού.

Δερματικοί Ερεθισμοί – Φλεγμονές

H Γλυκόριζα με τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές της δράσεις συμβάλλει στην προστασία του δέρματος. Η  κύρια δραστική της ουσία που έχει μελετηθεί από τους επιστήμονες για την ωφέλιμη δράση της σε δερματολογικά θέματα, όπως ερεθισμοί και φλεγμονές, είναι το 18-β-γλυκυρρητινικό οξύ.  Το αξιοσημείωτο σε αυτή την περίπτωση, είναι  ότι αυτό το φυσικό συστατικό έχει παρόμοια δομή με τις στεροειδείς ορμόνες που εκκρίνει ο οργανισμός (ή τα κορτικοστεροειδή που χορηγούνται συχνά στην αντιμετώπιση της φλεγμονής). Το πλεονέκτημά του έγκειται στο γεγονός ότι ενώ έχει αντιφλεγμονώδη δράση, το 18-β-γλυκυρρητινικό οξύ δεν φαίνεται να προάγει την ανάπτυξη ιών ή μυκήτων, σε αντίθεση με τη χρήση κορτικοστεροειδών. Επίσης φαίνεται να δρα ενάντια στις βλάβες της UV ακτινοβολίας (φωτογήρανση).^(1,2,7,8)

Το Dermadep Cleanser με εκχύλισμα γλυκόριζας και η Dermadep Τop Crema, αποτελούν μια ολοκληρωμένη λύση για τη φροντίδα του ευαίσθητου και ταλαιπωρημένου δέρματος.

Δυσπεψία – Καύσος – Γαστρεντερικά έλκη

Ίσως η πλέον διαδεδομένη παραδοσιακή  εφαρμογή της Γλυκόριζας είναι σε θέματα δυσπεψίας και γαστρεντερικών ελκών. Με βάση αυτή την μακραίωνη χρήση της, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων αναγνωρίζει και αυτή την ευεργετική της δράση στη δυσπεψία και το αίσθημα καύσου. Οι επιστημονικές μελέτες συνηγορούν στην αντιφλεγμονώδη και επουλωτική δράση που εμφανίζει η Γλυκόριζα στο γαστρεντερικό σύστημα.^(4,9)

Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι η μακρόχρονη λήψη της Γλυκόριζας, λόγω της γλυκυριζίνης που περιέχει, μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες παρενέργειες που περιγράφονται με τον όρο “ψευδο-αλδοστερονισμός”. και Σε αυτή την περίπτωση, εκδηλώνονται μεταξύ άλλων, αυξημένη αρτηριακή πίεση (υπέρταση), υποκαλιαιμία, κατακράτηση νατρίου και νερού. Για να αποφευχθούν αυτές οι ανεπιθύμητες δράσεις- ιδιαίτερα σε χρόνια θέματα που απαιτούν τη συχνή λήψη σκευασμάτων γλυκόριζας- οι επιστήμονες παρήγαγαν την DGL Γλυκόριζα (Deglycyrrhizinated). Πρόκειται για εκχύλισμα γλυκόριζας, ελεύθερο γλυκυριζίνης. 

Στις περιπτώσεις γαστρεντερικών ελκών οι συνήθεις φαρμακευτικές προσεγγίσεις εστιάζουν στην αναστολή των γαστρικών οξέων. Αν και αποτελεσματικές, αυτές οι θεραπείες σχετίζονται με παρενέργειες, μπορεί να διαταράσσουν τις κανονικές πεπτικές διαδικασίες και να μεταβάλλουν το γαστρικό βλεννογόνο. Η Γλυκόριζα χωρίς γλυκυρριζίνη δρα διαφορετικά. Αντί να αναστέλλει την απελευθέρωση οξέος, η DGL συμβάλλει στην αναστολή και αντιμετώπιση του έλκους, διεγείροντας την επούλωση του κατεστραμμένου βλεννογόνου. Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία φαίνεται πως παίζει η αντιφλεγμονώδης της δράση αλλά και η αυξημένη αιμάτωση και η παραγωγή βλέννας που προκαλεί. Σε περιπτώσεις χρόνιας χρήσης φαρμάκων που σχετίζονται με γαστρεντερικά έλκη (όπως ασπιρίνη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, κορτικοστεροειδή, κ.α.), η χρήση Γλυκόριζας ελεύθερης γλυκυριζίνης μπορεί να έχει σημαντικά προστατευτική δράση. ^(2,9)

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα επιστημονικά στοιχεία σχετικά και με την αντιμικροβιακή δράση της Γλυκόριζας ενάντια στο Ελικοβακτηρίδιο του Πυλωρού. Τα φλαβονοειδή, γλαμπριδίνη και η γλαμπρίνη, που περιέχει, δείχνουν να συμβάλλουν στην ανασταλτική δράση στην ανάπτυξη του μικροβίου.^(9,10)

Το εκχύλισμα Γλυκόριζας ελεύθερης γλυκυριζίνης, σε συνέργεια και με τα άλλα φυσικά συστατικά του Gastrodep, μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε γαστρικά έλκη. 

Γλυκόριζα: Φυσικές & Ωφέλιμες Δράσεις 

Τα φυσικά συστατικά έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων για τις δράσεις τους σε διάφορα θέματα υγείας, χάρη στην αποτελεσματικότητα αλλά και στην ασφάλεια χρήσης τους. Η Γλυκόριζα αποτελεί ένα από τα πλέον διαδεδομένα φυτά για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, από τα αρχαία ακόμα χρόνια. Σήμερα, η επιστήμη επιβεβαιώνει τις φαρμακολογικές δράσεις των συστατικών της Γλυκόριζας, με επίκεντρο τις αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές  και αντιμικροβιακές τους δράσεις. 

Πηγές

1. Pastorino G, Cornara L, Soares S, Rodrigues F, Oliveira MBPP. Liquorice (Glycyrrhiza glabra): A phytochemical and pharmacological review. Phytother Res. 2018;32(12):2323-2339. doi:10.1002/ptr.6178
2. El-Saber Batiha G, Magdy Beshbishy A, El-Mleeh A, Abdel-Daim MM, Prasad Devkota H. Traditional Uses, Bioactive Chemical Constituents, and Pharmacological and Toxicological Activities of Glycyrrhiza glabra L. (Fabaceae). Biomolecules. 2020 Feb 25;10(3):352. doi: 10.3390/biom10030352
3. Wahab S, Annadurai S, Abullais SS, Das G, Ahmad W, Ahmad MF, Kandasamy G, Vasudevan R, Ali MS, Amir M. Glycyrrhiza glabra (Licorice): A Comprehensive Review on Its Phytochemistry, Biological Activities, Clinical Evidence and Toxicology. Plants (Basel). 2021 Dec 14;10(12):2751. doi: 10.3390/plants10122751
4. European Medicines Agency. Glycyrrhiza inflata Bat. and/or Glycyrrhiza uralensis Fisch., radix. 
5. Kuang Y, Li B, Fan J, Qiao X, Ye M. Antitussive and expectorant activities of licorice and its major compounds. Bioorg Med Chem. 2018 Jan 1;26(1):278-284. doi: 10.1016/j.bmc.2017.11.046
6. Kuriyama A, Maeda H. Topical application of licorice for prevention of postoperative sore throat in adults: A systematic review and meta-analysis. J Clin Anesth. 2019 May;54:25-32. doi: 10.1016/j.jclinane.2018.10.025
7. Kowalska, Agnieszka & Kalinowska-Lis, Urszula. (2019). 18β‐Glycyrrhetinic acid: its core biological properties and dermatological applications. International Journal of Cosmetic Science. 41. 10.1111/ics.12548. 
8. Kong SZ, Chen HM, Yu XT, Zhang X, Feng XX, Kang XH, Li WJ, Huang N, Luo H, Su ZR. The protective effect of 18β-Glycyrrhetinic acid against UV irradiation induced photoaging in mice. Exp Gerontol. 2015 Jan;61:147-55. doi: 10.1016/j.exger.2014.12.008. 
9. Murray MT. Glycyrrhiza glabra (Licorice). Textbook of Natural Medicine. 2020;641-647.e3. doi:10.1016/B978-0-323-43044-9.00085-6
10. Fukai T, Marumo A, Kaitou K, Kanda T, Terada S, Nomura T. Anti-Helicobacter pylori flavonoids from licorice extract. Life Sci. 2002 Aug 9;71(12):1449-63. doi: 10.1016/s0024-3205(02)01864-7.